ديابت مضاعف :

 اين اصطلاح گاهي اوقات براي افرادي بکار مي رود که هم ديابت نوع يک  را نشان مي دهند و هم به مرور زمان نسبت به انسولين مقاوم مي شوند و در واقع به ديابت نوع دو هم مبتلا می شوند .

ديابت نوع 3 :

  مشخص شده است که مغز هم انسولين ترشح مي کند و کاهش سطح انسولين مغزبا بيماري آلزايمر رابطه دارد . به اين کاهش انسولين مغز , ديابت نوع (3) گفته مي شود البته برخي محققان اين اصطلاح را براي افرادي مبتلا به ديابت نوع يک  و نوع دو يا همان ديابت مضاعف هم به کار می برند .

 ديابت فوق کليوي :

  به دلايلي که کاملا روشن نشده است غلظت بالاي گلوکوکورتيکوئيدها (مثلا کورتيزول ) حساسيت بسياري از بافتها و به ويژه عضلات اسکلتي و بافت چربي را نسبت به اثرات تحريکي انسولين روي جذب و مصرف گلوکز کاهش مي دهد . به همين دليل غلظت گلوکز خون گاهي زياد مي شود ( 50 درصد يا بيشتر از حد طبيعي ) که به اين حالت ديابت فوق کليوي گفته مي شود .   

 ديابت حاملگي :

    هورمون سوماتوتروپين جفتي به همراه هورمون رشد که از هيپوفيز مادر ترشح مي شود در زنان باردار عوارضي شبيه به ديابت ايجاد مي کند . اثرات اين دو هورمون در زنان عبارتند از : 1ـ تحريک تجزيه ي چربي ها و افزايش اسيدچرب 2ـ کاهش مصرف گلوکز توسط بافت هاي مادر و بنابراين افزايش قندخون  3 ـ پلي اوري و بنابراين درجاتي از دفع اب و تشنگي  اين اثار شبه ديابت در مادران کمک مي کند که ذخيره ي کافي از گلوکز براي جفت و جنين باقي بماند زيرا اين دو همانند مغز از گلوکز به عنوان سوخت اصلي استفاده مي کنند

ديابت بي مزه :

  اين نوع ديابت در اثر اختلال در ترشح هورمون ضدادراري ( وازوپزسين يا ADH  ) بوجود مي آيد در اين نوع از ديابت حجم ادرار افزايش مي يابد اما سطح گلوکز خون افزايش نمي يابد .

ديابت دارويي :

 که ناشي از مصرف داروهاي ادرار آور مانند تيازيدها مي‌باشد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: